شهید نورمحمد اکبری باصری فرزند لطفعلی، دومین شهید خانواده

ولادت : ۱۳۵۰

تاریخ شهادت : ۱۲ /۹/ ۱۳۶۶

محل شهادت : شلمچه

عملیات : خط پدافندی

فرزند لطفعلی ، متولد ۱۳۵۰ ، دانش آموز دوره ی راهنمایی ، با عضویت بسیج در صفوف سپاهیان اسلام پیوست . مرحله ی اول مدت ۴ ماه در کردستان خدمت کرد و در مرحله دوم با شور و اشتیاق به جبهه های جنوب اعزام شد و در قربانگاه شلمچه به انجام وظیفه پرداخت . در تاریخ ۱۲ /۹ /۱۳۶۶  که جهت خواندن نماز ظهر و رکوع و سجود و بندگی در پیشگاه خداوند آماده شده بود بر اثر اصابت ترکش به ملاقات آفریدگار بی همتا شتافت و پیکر پاکش در جوار شهدای شهید آباد خصوصا برادر شهیدش ، حسین ، آرام گرفت.

فرازی از وصیت نامه ی شهید :

 برای یک مسلمان مرگی وجود ندارد و این حالت تحولی بیش نیست امیدوارم زیاد بی تابی نکنید که این کار از اجر شما می کاهد ، انسان برای امتحان در این جهان آفریده شده است و تمام کارها و مسائل برای امتحان است . از نبرد با کفر خسته نمی شویم و می جنگیم تا پیروز شویم و کربلا و سرانجام قدس را آزاد کنیم و یا اینکه با نثار خون خود به شهادت برسیم که این نیز پیروزی خون بر شمشیر را نشان می دهد . شهادت آرزوی قلوب عارفان ، شهادت منشهای حرکت یک مسلمان ، شهادت نهایت آرزوی مشتاقان و عاشقان بوده و سرانجام شهادت مشرف است .هم اکنون ما می رویم تا مهدی عزیز بیاید ما می رویم تا اسلام عزیز جاویدان بماند . ما می رویم تا انقلاب اسلامی استوار بماند . ما می رویم تا انقلاب اسلامی استوار باشد ما می رویم تا راه خونین حسین ( ع ) جاوید باشد ، ما ستارگان می رویم تا خورشید بماند.

خاطره از زبان پدر:

او از همان کودکی خیلی قوی ونترس ودلسوز  بود برای مثال من یک مدت شبها برای آبیاری می رفتم هرکاری می کردم بامن می آمدو می گفت من چراغ را می گیرم تا تو بتوانی آب را خوب ببندی و به من کمک می کرد. هم کلاسیهایش می گویند چون هیکل درشتی داشت یک روز معلم می خواست یکی را بزند که نورمحمد دست معلم راگرفت و دیگر معلم نتوانست کاری بکند وگفت نباید دانش آموز را بزنی و به رفقایش هم می گفت که باید احترام معلم را داشته باشیم.

خانواده شهید:

پدر شهیدان مرحوم حاج لطفعلی اکبری و مادر شهید حسین اکبری مرحومه جهان سلطان اکبری و مادر شهید نورمحمد اکبری مرحومه حاجیه ماه بس اکبری بودند. دارای ۸ دختر و  ۵ پسر بودند.

 مرحوم حاج لطفعلی کشاورزی و دامداری می کرد. فردی مؤمن و بسیجی ، مردم دوست و مهمان نواز بود. از کودکی یتیم داری کرد، هم از خواهران و برادران خودش و هم فرزندان برادر و خواهرش و هم فرزندان خودش.

بسیار صله رحم می کرد. همه اعضای خانواده را به سحرخیزی و نماز اول وقت توصیه میکرد. او بسیار مهربان و دست و دلباز و خانواده دوست بود.

 مادر شهید حسین ، مرحومه جهان سلطان اکبری بانویی عفیف و مهربان بود. بسیار با ایمان و مقید و مظلوم بود. در همه کارهایش حتی دوشیدن شیر از گوسفندان وضو می گرفت. او زنی خانه دار و بسیار صبور بود.

 مرحومه حاجیه ماه بس اکبری بعد از فوت مرحومه جهان سلطان ، از فرزندان او با عشق و مهربانی نگهداری کرد و در حق شهید حسین و خواهرانش مادری کرد.

 او بانویی صبور و مهربان بود . علاوه بر خانه داری و بچه داری و مهمان داری ، در کشاورزی و دامداری هم کمک می‌کرد. بسیار خوش اخلاق ، مهمان نواز و خوش رفتار بود. بعد از فوت پدر شهیدان با صبوری زندگی کرد و مانند حضرت فاطمه سلام الله علیها غریبانه به خاک سپرده شد.