شهید حسن سلیمانی فرزند موسی

ولادت: ۱۳۳۷

تاریخ شهادت: ۹/۹ /۱۳۶۰

محل شهادت : بستان

عملیات : طریق القدس

 فرزند موسی ، متولد ۱۳۳۷ ، متأهل که با کارگری امرار معاش می کرد و با شروع جنگ تحمیلی ، بر اساس احساس وظیفه و اشتیاق فراوان در تاریخ 2/8/1360 به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد . به جبهه های جنوب ( خوزستان ) اعزام شد و در عملیات طریق المقدس به عنوان آر . پی . جی . زن شرکت نمود سرانجام در تاریخ 9/9/1360 در حین عملیات که منجر به آزاد سازی شهر بستان گردید بر اثر اصابت تیر از ناحیه ی سر ، به درجه ی رفیع شهادت نائل و در جوار شهدای شهید آباد آرام گرفت .

فرازی از وصیت نامه ی شهید :

 دعا کنید که خداوند فنا شدن این جسم بی ارزش را مورد قبول قرار دهد . پدر و مادر مهربان و برادران عزیز ، آیا می دانید هدف خدا از خلقت ما چه بوده است ؟ می دانید که زندگی این دنیا ابدی نیست و بالاخره می دانید که همه رفتنی هستیم . پس چرا وقت تلف می کنیم ؟ چرا با توجه به جنایات فجیعی که آمریکا و عمالش انجام می دهند ساکت نشسته ایم ؟

خاطره ای از زبان برادرش حشمت الله :

 او در سال ۱۳۵۶ به سربازی رفت و همین که امام خمینی فرمودند که سربازها پادگانها را خالی کنند ایشان توانسته بود با دو ساعت مرخصی شهری پادگان را ترک کنند و نرفتند تا اینکه باز امام فراخوانی نمود و فرمودند که به پادگانها بر گردید ایشان رفتند و خدمت سربازی را انجام داده و اقدام به گرفتن کارت پایان خدمت نمودند . او در یکی از شهرهای همدان بود . او با شروع انقلاب بمدت شش ماه در نهضت سواد آموزی خدمت نمود و خیلی کارگری می نمود تا اینکه در ارتش در منطقه کردستان مشغول به کار شد اما بدلیل آنکه در آن زمان اکثرا فکر طاغوتی داشتند او نتوانست آنجا بماند و آنجا را رها کرد و به خیل سپاه پاسداران پیوست .چند ماهی هم در جبهه بود و شجاعانه جنگید تا اینکه در عملیات طریق القدس یعنی آزادی بستان آرام گرفت و به لقاء الله پیوست . او خیلی بزرگوار و دست و دل باز و سخاوتمند بود.

خانواده شهید:

پدر شهید مرحوم حاج موسی بود و مادرش حاجیه صغری یوسفی است. دارای ۴ فرزند پسر بودند.

حاج موسی کشاورزی و دامداری می کرد و فردی بسیار خوش اخلاق و مهربان بود. مردی بسیار ساده زیست، با ایمان و خداترس بود .با شروع جنگ تحمیلی به خاطر علاقه به امام و انقلاب فرزندانش راهی جبهه شدند که یکی از آنها شهید و سه تایی دیگر جانباز شدند. همیشه خدا را شاکر بود و هیچ گاه گله ای نداشت .

حاجیه صغری یوسفی بانویی است که علاوه بر خانه داری، قالی بافی هم می کرد. او زنی بسیار تمیز و مرتب و دوست داشتنی است. بسیار مهربان و خوش برخورد، مهمان نواز و خوش صحبت است. او زنی دلسوز و با محبت است.